Magier by Wilbur Smith

Author:Wilbur Smith
Language: nld
Format: mobi
Publisher: @
Published: 2011-06-08T16:57:03+00:00

De weken werden maanden en ze wachtten nog steeds in Gallala. Taita bleef dagen achtereen in de heuvels rondom de stad. Nefer en Mintaka vingen af en toe vanuit de verte een glimp van hem op als hij door de valleien en de ruwe ravijnen dwaalde. Vaak zagen ze hem met zijn stok op de rotsen tikken en ertegen duwen. Andere keren zat hij bij de bijna opgedroogde bronnen buiten de stadsmuren en staarde in de diepe schachten. Toen Nefer hem omzichtig probeerde te vragen wat hij daar deed, was hij afstandelijk en ontwijkend. 'Een leger heeft water nodig,' was alles wat hij kwijt wilde.

'Er is amper genoeg water voor ons,' bracht Nefer naar voren, laat staan voor een heel leger.' Taita knikte, stond op en liep, met zijn stok tegen de rotsen tikkend, de heuvels in.

Mintaka koos een plek tussen de ruïnes uit en Nefer zette daar een gerafelde tent op. Als Hyksosiaanse prinses had Mintaka nooit hoeven koken of een vloer hoeven vegen, dus haar eerste pogingen op dat gebied waren rampzalig. Terwijl hij op een hap verbrand voedsel kauwde, merkte Taita op: 'Als we Troks leger willen vernietigen, kunnen we dat het beste doen door jou er als kokkin naartoe te sturen.'

'Als jij het zo goed kunt, moet je zelf maar achter het kookvuur gaan staan om ons van je culinaire hoogstandjes te laten genieten.'

'Als we niet van de honger willen sterven, zal er niets anders op zitten,' zei Taita en hij nam haar plaats achter het kookvuur in.

Nefer nam zijn oude rol van jager weer op zich en na zijn eerste dag in de woestijn kwam hij terug met een vlezige, jonge gazelle en vier enorme, met prachtige patronen bedekte trappeneieren die maar een heel klein beetje bedorven waren. Mintaka rook aan haar deel van de omelet die Taita had gemaakt en schoof haar bord weg. is dit gemaakt door dezelfde man die over mijn kookkunst klaagde?' Ze keek Nefer over het vuur heen aan. 'Het is net zo goed jouw schuld. Volgende keer ga ik met je mee om ervoor te zorgen dat de dingen die je meebrengt ook eetbaar zijn.' Na het eten gingen ze naast elkaar in een van de ondiepe wadi's liggen die de heuvels doorsneden en keken naar een kudde grazende gazellen die hun richting uit kwam.

'Ze zijn zo sierlijk als feeën,' fluisterde Mintaka. 'Zo mooi.' ik schiet wel als jij er bezwaar tegen hebt.'

'Nee.' Ze schudde haar hoofd. 'Ik heb niet gezegd dat ik dat niet wilde.' Haar toon was vastberaden en hij kende haar inmiddels goed genoeg om te weten dat ze altijd meende wat ze zei. De ram liep voor zijn kudde uit. Zijn rug had een zachte kaneelkleur en zijn onderbuik was zilverachtig wit, als een van de donderwolken die boven de horizon verrezen. Zijn hoorns waren liervormig en glansden tussen zijn opstaande, trompetvormige oren. Hij draaide zijn kop op de lange gewelfde nek om en keek naar zijn kleine kudde. Een van de lammeren begon met

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.